De 7 transformaties van 'Make The Future'

Een fusie van de reële en de digitale wereld staat op til. Fysieke objecten worden draadloos geïntegreerd in informatienetwerken. In de fabriek van de toekomst zijn de operationele processen gedigitaliseerd en onderling verbonden via het internet.

Duurzame productiesystemen hebben oog voor elke fase in de levenscyclus van een product, van de aankoop van materialen, over de productie en het eigenlijke gebruik, tot aan de afvalverwerking. Ze slagen erin hun materialenkringloop te sluiten en hun energieverbruik drastisch terug te dringen. De nodige veerkracht laat deze duurzame systemen toe om in te spelen op de wisselende beschikbaarheid van materialen.

Toekomstgerichte maakbedrijven ontwikkelen hun producten en diensten in functie van de volledige waardeketen. Dit vraagt een integrale ontwerpaanpak van processen zoals verkoop, productie, onderhoud en recyclage. Het gebruik van virtuele modellen en simulaties is hierbij cruciaal. Een optimalisering van de waarde over de gehele waardeketen leidt tot robuuste, hoogkwalitatieve processen.

Belangrijk kenmerk voor een lokale verankering van de productie zijn de medewerkers. De betrokkenheid van medewerkers bij de toekomstige ontwikkeling van hun bedrijf is cruciaal. De transformatie ‘Human Centered Production’ vormt een cruciale conditie om voldoende snel de nodige slimme doorbraken te kunnen realiseren binnen de overige 6 transformaties. Zelfsturende cellen van hechte teams organiseren met hoge autonomie het binnenkomende werk, en hebben daardoor slechts voor een fractie van hun werktijd de specifieke aandacht of supervisie van een manager nodig.

Onze maakbedrijven moeten kunnen inspelen op een sterk veranderende marktvraag met als ultieme aanpak een productie met lotgrootte 1. Hiertoe is het nodig dat ze hun productiesystemen “omtunen” naar meer flexibele, zelflerende, adaptieve systemen. Dit noodzaakt zowel organisatorische als technologische doorbraken. Cyber Physical Systems zijn de bouwstenen en zorgen voor de verbinding tussen de verschillende productiecomponenten en maken een productiesysteem slim.

Bedrijven evolueren van solospelers naar genetwerkte organisaties. Dit laat toe om risico’s en kapitaal te verdelen over de verschillende onderdelen van een samenhangend netwerk. Een geoptimaliseerd ecosysteem van toeleveranciers en partners creëert ruimte voor flexibele samenwerkingsverbanden. Ook binnen de klassieke bedrijfsgrenzen evolueert een bedrijf naar een netwerkstructuur, waarbij de verschillende onderdelen flexibel inzetbaar zijn in externe netwerken.